بلوغ

“زنان کشتزار شما هستند”
این دیدگاه اسلام و مسلمین به بلوغ یک دختر بچه است که یک شبه با گذشت هشت سال و ۳۶۵ روز ۹ ساله می شود ناگهان وارد دنیای ناشناخته با تکالیف عجیبی به نام دنیای زنانگی می شود. در دنیای متمدن این کودکان بدون توجه به جنسیت شان در رویای شیرین کودکی به سر می‌برند ،اما دستورات آسمانی چارچوبی برای این گل های نو شکفته می سازد که نه توان فکر کردن و نه ابراز وجود دارند .از امام صادق روایت است: که “”دختران خود را قبل از عادت ماهیانه شدن در خانه پدری به خانه شوهر بفرستید.”” این یعنی دزدیدن دوران کودکی از یک نسل نیمه‌جان و پرتاب کردن آنها به دنیای بزرگسالان؛ این جنایتی نابخشودنی در حق کودکان و پایمال کردن حقوق یک انسان فقط به جرم مونث بودنش است .در دیدگاه ادیان و مومنان زن جرثومه ای از زشتی و پلیدی است ادیان از تن و وجود زن تابویی درست می‌کنند و به طور مداوم آیه سوره و روایت می آورند که زنان باید بدنشان را بپوشانند از اندام شان خجالت بکشند انگار زنان باید همیشه مداد پاک کنی در دستشان باشد و قسمت هایی از بدنشان که مردان را تحریک می کند و آنها را از بهشت دور می‌کند پاک کنند هیچ کس نمی‌خواهد بپذیرد بلوغ دختران نشانی از تغییرات جسمی و روحی و ذهنی در وجود آنها است ، جرم نیست ،جنایت نیست، که هر کسی با مغز متعفن خود بندی را برای اسارت آنها می بافد. باید گفت نجاست در مغز های متعفن شماست که به حریم کودکان تجاوز می کنید.

قسمتی از شعر دوست خوبم که در وصف این تابلو ناقابل و پر درد من سروده اینجا می آورم(سپاس بیکران از توجهتان )

قلمت را مى شكنند
قلم مويت را
سازت بر زمين مى كوبند
اواز درحنجره ات مى خشكانند
اما فاجعه!
فاجعه اى ديگر است
فاجعه پرپر كردن
عطر به قفس كشانيدن
قفس را سياه پوشاندن
بهار را بى شكوفه كردن
تا مبادا
عطر شكوفه مست كند
(نرينه خرمگسى را)
شور به قفس مى كشانند
رخت عزا بر تن طراوت
و با زنجير زهد
دستان ظريفت را
به زنجير مى كشند
شكوفه را زنجير مى كنند!
اما بهار را
هيچ قفسى اندازه نيست!
باز است درب قفس
پس بزن سياه روكشش را
پس دختران امروز ابر سياه را
رنگين كمانى كنید